آشنایی با خواص فلفل فرنگی (Allspice)

خواص فلفل فرنگی

فلفل فرنگی (Allspice) یکی از گیاهان دارویی مفید در قاره آمریکا به شمار می‌رفته است. بر روی این گونه از فلفل و سایر محصولات آن تحقیقات گسترده‌ای انجام شده است که نتایج آنها نشان می‌دهد شما در این ماده می‌توانید با ترکیبات شگفت انگیزی مانند اوکالیپتول، کاریوفیلن، اوژنول، متل اوژنول و فلاندرن آشنا شوید. هر کدام از موارد ذکر شده دارای خواص منحصر به فردی هستند و به همین دلیل از آنها در ساخت برخی از داروها نیز استفاده می‌شود.

فلفل فرنگی میوه کال درخت «پمینتا دیوئیکا» (Pimenta dioica) است. درختی با پوشش چتر مانند بومی کارائیب، جنوب مکزیک و آمریکای مرکزی که هم اکنون در بسیاری از مناطق گرم دنیا کشت و زراعت می‌شود. درخت پمینتا در دسته درختچه‌های همیشه سبز طبقه بندی میشود و به ارتفاع 10 تا 18 متر می‌رسد. با این حال این درخت می‌تواند کم رشد و کوچک باشد؛ کاملا شبیه درخت «برگ بو» در همان اندازه و شکل.
فلفل فرنگی

فلفل فرنگی میوه ی خشک شده از درخت پیمنتا دیوئیکا است. وقتی این میوه چیده می‌شود که سبز رنگ و کال است. سپس آن را به صورت سنتی زیر نور آفتاب خشک می‌کنند. هنگامی که این میوه خشک شد به رنگ قهوه ای تیره در می‌آید چیزی شبیه به دانه‌های فلفل سیاه اما صاف و صیغلی. در نهایت آن را پودر می‌کنند تا به عنوان یک ادویه در آشپزی استفاده شود.

میوه سالم این درخت ماندگاری بیشتر نسبت به محصول پودری آن دارد و قبل از استفاده و در هنگامی که تازه است عطر و بوی بیشتری دارد. از برگ‌های تازه در صورت امکان استفاده می‌شود. این برگ‌ها از نظر بافت شبیه به برگ بو هستند و در حین پخت به غذا اضافه و در هنگام سرو کردن حذف میشوند. همچنین بر خلاف برگ بو در هنگام خشک شدن طعم و مزه زیادی از دست می‌دهند. بنابراین در تجارت نقشی مهمی ندارد. احتمالا برایتان جالب باشد که بدانید آنجایی که فلفل فرنگی به صورت محلی و بومی تولید می شود از برگ‌ها و چوب آن معمولا برای دودی کردن گوشت استفاده می‌شود. همچنین فلفل فرنگی را می‌توان به شکل اسانس (روغن‌های معطر گیاهی) نیز یافت.